همسایگانی که ایران را به پیشنهاد آمریکا فروختند

در یادداشتی به قلم فریدون مجلسی؛ تحلیلگر نوشته شد: ‌ایالات متحده در چهارشنبه 30 دسامبر یعنی یک روز مانده به پایان سال مسیحی 2020، در ادامه ادعای ترامپ در توسل به مکانیسم ماشه علیه ایران (در قالب توافق برجام)، تشکیل کمیته نظارت بر تحریم‌های پیشین شورای امنیت را علیه ایران در مجمع عمومی به رأی گذاشت.

از میان اعضا 10 عضو شامل ایالات متحده، اسرائیل، عربستان سعودی، مراکش، سودان، بحرین، یمن (عدن) و جیبوتی که رسما در اتحاد منطقه‌ای و نظامی علیه جمهوری اسلامی شریک هستند و همچنین کشورهای وابسته‌ای مانند ‌هائیتی، اِلسالوادور و میکرونزی به سود پیشنهاد آمریکا رأی دادند.

110 کشور علیه پیشنهاد آمریکا رأی دادند. کشورهای اروپایی، کانادا، ژاپن، استرالیا و نیوزیلند که خود را بیشتر به اصول حقوقی و روابط بین‌المللی متعهد می‌دانند و در گذشته نیز علیه اقدام آمریکا در اعلام توسل به مکانیسم ماشه رأی داده بودند، فقط اوکراین بنا به ملاحظاتی (احتمالا حادثه سقوط هواپیمای مسافری آن کشور) رأی ممتنع داد.

رأی‌دهندگان علیه پیشنهاد آمریکا

همچنین از کشورهای عرب الجزایر، سوریه، تونس و اریتره در شمار رأی‌دهندگان علیه پیشنهاد آمریکا بودند و کشورهای عراق، مصر، امارات متحده، عمان، قطر، لیبی و مالی رأی ممتنع دادند. بقیه کشورهای عربی مانند اردن رأی ندادند.

رأی جیبوتی که زمانی ایران ساختمان پارلمان آن کشور را ساخت، به سود آمریکا داده شد. کومور در رأی‌گیری شرکت نکرد. در میان کشورهای همسایه ترکیه، ارمنستان، جمهوری آذربایجان و پاکستان علیه پیشنهاد آمریکا رأی دادند، در‌حالی‌که عراق به رعایت و شاید ترجیح روابطش با کشورهای عربی و آمریکا رأی ممتنع داد. افغانستان که نیاز به همکاری با آمریکا دار‌د شاید با زرنگی در رأی‌‌گیری شرکت نکرد.

رای ترکمنستان و تاجیکستان

ترکمنستان نیز مانند تاجیکستان (!) در رأی‌گیری شرکت نکرد. روی‌هم‌رفته پیشنهاد آمریکا با 110 رأی مخالف، در مقابل 10 رأی موافق، با 31 رأی ممتنع و 40 غایب، مردود اعلام شد.

توجه به اینکه ایران به دلیل دفاع از فلسطین با مسائل با غرب مواجه شده، اینکه از 22 کشور اتحادیه عرب فقط چهار کشور علیه قطع‌نامه پیشنهادی آمریکا رأی داده‌اند، تأمل‌برانگیز است.‌

خصوصا رأی ممتنع عراق و خودداری افغانستان، تاجیکستان و ترکمنستان در مشارکت در رأی‌گیری نیز از لحاظ سیاست‌گذاری‌های آینده و لزوم توسعه روابط متعادل سیاسی با کشورها و خصوصا با همسایگان قابل بررسی و نیازمند پاسخ مناسب در تعاملات بلندمدت است.

منبع: شرق

مژده مقدم