وقت صبح – پردیس احمدیه با انتشار عکس زیر نوشت: سه زن سه قصه سه روایت؟!!! پُر واضح است که بنده(بازیگر نقش گل‌بهار ) در فیلم مجبوریم که قصه سه زن را روایت می‌کند از تبلیغات فیلم حذف شده‌ام به دلیل نگاه شخصی فیلمساز.
شعار فیلم مجبوریم:اخلاق یا قانون؟
سوال من:اخلاق یا فیلمسازی؟
این فیلم را کسی ساخته که دفاع از حقوق کاراکتری به نام گل‌بهار رضوانی که خود خالق آن شخصیت در فیلمنامه اش است،دغدغه اش است،اما خب خودش “حق‌خوری”را در زندگی کاری و حرفه ای خوب بلد است،پس این مهارت در سینما هم به کمک‌ش می‌اید و دلش می‌خواهد با فریادِ دفاع از حقوق آسیب دیدگان جریان‌ساز باشد.
فیلمسازی که حین ساخت فیلم هم حقوق کارتن خواب هایی که سیاهی لشگرند و روی زمین برای پلان های خوشگل‌ش می‌خوابند برایش خیلی محلی از اعراب ندارد که چندین ساعت طول بکشد.
(بله سینما سخت است،من هم واقفم به این موضوع،اما خوابیدن زنان و مردان و بچه ها کف اسفالت در زمستان هم حدی دارد)
گاهی سکوت جایز نیست.
همان‌طور که گل‌بهارها از صفحه روزگار ما حذف شدنی نیستند جز به دست جبر و قدرتِ برتر،برای من هم نتیجه سختی‌ای که برای نقشی دشوار متحمل شده ام تا ابد تصویرش باقی‌ست.
هنرمند قبل از هرچیز نیازمند یک روح شفاف و خالص و عاری از هرگونه ناپاکی‌ست و بس.
من بسیار با سکوتی که از سر سیاست حرفه‌ای و کاری‌مان در مقابل کارهای زشت و زننده دیگران می‌کنیم مخالفم و هم‌چنان معتقدم که گفتنی را باید گفت و برای گفتن صبر کردم،صبر برای این بود که مبادا فرصتی برای جبران باشد و من آن فرصت رو دریغ کنم با زود قضاوت کردن.
یا علی
طراح گریم؛استاد عبدالله اسکندری
